زبانم.. آب و نانم.. آشیانم داده ای.. بگذار همینجا بال و پر گیرم... بگذار نامه بَر باشم... زِ بام خود هوایم کن.. برای یک سفر امشب دعایم کن.. که تا کربُ و بلا پر گیرم و بوسم خاکِ سرخی را... که بوی سیب سرخ می آید.. هوایم کن.. هوایم کن..

yFtcl