ساغرم شکسته ای ساقی رفته ام ز دست ای ساقی.* در میان توفان بر موج غم نشسته منم در زورق شکسته منمای ناخدای عالم* تا نام من رقم زده شد یکباره مهر غم زده شد بر سرنوشت آدم* نبرده لب بر جامی میکشم به دوش از حسرت بار هستی و بد نامیها* بر موج غم نشسته منم در زورق شکسته منم ای ناخدای عالم* حکایت از که کنم؟ شکایت از چه کنم؟ که خود به دست خود آتش بر دل خون شده نگران زده ام.

aclfy