ربعین تو دگر باره برآییم همه که سر تربت تو اشک نشانیم همه ما چه گوییم که از سوگ تو بر ما چه گذشت غرق در ماتم و اندوه و فغانیم همه روزها را چه غریبانه به شب رساندیم، فریاد را در سینه خفه کردیم و اشک را خوراک روز و شب کردیم چه سخت است در دل گریستن و به زبان هیچ نگفتن و تکیه گاهی مطمئن را از دست دادن! محمد عزیز روحت شاد و در آرامش...