توی این خونه پوسیدم خدایا مگه دیوار اینجا در نداره چقدر باید تحمل کرد بی عشق مگه دنیا درو پیکر نداره.....هی سر به راه تر هی سر به زیر تر هی گوشه گیر تر هرلحظه خسته تر هرلحظه تلخ تر....درست از اولین باری که رفتی درست از اولین باری که مردم درست از آخرین برگی که باختی درست از آخرین دستی که بردم....دنیا ولی میگن زندونه مومنه آخه چجوری از خیر تو بگذرم این غیر ممکنه